«…εγώ θα στήνομαι
ανάμεσα στις
κενόσπουδες
των ματιών σου
κόγχες και θα
γεννοβολώ συγχώρεση…»
– γράφει η Μαρία Λυδία Κυριακίδου


forgiveness (1)
[Πόσες μεταγγίσεις να
κάνει κι αυτή η νύχτα
για ν΄ αντέξει
ένα μονάχα βράδυ]
Τις εξημμένες της
βελόνες απαλλοτρίωσα
κι αν κένανδρος τόπος
κατάντησε το
βλέμμα σου
εγώ θα στήνομαι
ανάμεσα στις
κενόσπουδες
των ματιών σου
κόγχες και θα
γεννοβολώ συγχώρεση
ανόθευτη
ακατήχητη
ακόρεστη
τόσο πολύ που
σπούδασα
να μη κρημνοφοβούμαι
τόσο καλά που
πλέον έμαθα
να σ΄ αγαπώ

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s